معنی غنجه کردن در لغت نامه دهخدا

ناز کردن. رعنایی و ناز و غنج کردن. رجوع به غنجه و غَنج شود:، نه لبسی نکو و نه مال و نه جاه، پس این غنجه کردن ز بهر چراست.، خفاف (از فرهنگ اسدی).،، فراهم کردن و گرد آوردن، سرشتن و خمیر کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به غَنجه شود، پختن. (ناظم الاطباء)

معنی غنجه کردن در فرهنگ لغت هوشیار

ناز کردن رعنایی فروختن

معنی غنجه کردن - جستجوی لغت در جدول جو

غنجه کردن

لغت نامه دهخدا

غنجه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

پناه کردن

پناهنده شدن، پناه بردن

فرهنگ فارسی عمید

رنجه کردن

رنجاندن، آزرده ساختن، رنج دادن، برای مثال هر که با پولادبازو پنجه کرد / ساعد مسکین خود را رنجه کرد (سعدی - ۷۵)

فرهنگ فارسی عمید

لنجه کردن

چانه زدن دربارۀ قیمت چیزی بعد از ختم معامله

فرهنگ فارسی عمید

پنبه کردن

رشته ای را باز کردن و به صورت پنبه درآوردن، کنایه از پراکنده کردن، متفرق ساختن، برای مثال پنبه کنم لشکرشان را چنان / کز تنشان پنبه شود استخوان (امیرخسرو - مجمع الفرس - پنبه کردن)، کنایه از نرم کردن، کنایه از عاجز کردن

فرهنگ فارسی عمید

شکنجه کردن

شکنجه دادن، رنج و آزار دادن، آزار کردن متهم با آلات و ادوات شکنجه تا از او اقرار بگیرند

فرهنگ فارسی عمید

غلبه کردن

چیره و پیروز شدن، کنایه از فریاد کردن

فرهنگ فارسی عمید

غرقه کردن

فرو بردن در آب و غرق کردن

فرهنگ فارسی عمید

پنجه کردن

(وَطط)

ستیزه کردن. نبرد کردن. نزاع کردن:
هر که با پولاد بازو پنجه کرد
ساعد سیمین خود را رنجه کرد.
سعدی (گلستان).
سعدیا با ساعد سیمین نشاید پنجه کرد
گرچه بازو سخت داری زور با آهن مکن.
سعدی.
شاید ای نفس تا دگر نکنی
پنجه با ساعدی که سیمین است.
سعدی.
، پنجه در زمین فشردن. مجازاً، ثبات قدم نمودن:
نه در خسرو نگه کرد و نه در تخت
چو شیران پنجه کرد اندر زمین سخت.
نظامی.
، کنایه از قبض کردن و گرفتن باشد

لغت نامه دهخدا

غنچه کردن

(دَ دَ)

سرشتن و گلوله کردن. گرد ساختن. مدور کردن:
هیچ ندانم بچه شغل اندری
ترف همی غنچه کنی یا شکر.
ابوالعباس عباسی (از احوال و اشعار رودکی ص 1161).
- غنچه کردن لب، جمع کردن و مانند غنچه نمودن آنرا

لغت نامه دهخدا

رنجه کردن

(تَ لَفْ فُ کَ دَ)

آزردن. آزرده ساختن. اذیت کردن. به تعب واداشتن. رنجه داشتن. رنجانیدن. رجوع به رنجه داشتن و رنجانیدن شود:
که باید که رنجه کنی پای خویش
نمایی مرا سرو بالای خویش.
فردوسی.
بدو گفت کای پهلوان سپاه
چرا رنجه کردی روان را براه.
فردوسی.
بدو گفت شاه ای خردمند مرد
چرا بایدم جان تورنجه کرد.
فردوسی.
غلامان گردن آورتر از مرگ خوارزمشاه شمه ای یافته بودند شمایان را بدین رنجه کردم تا ایشان را ضبط کرده آید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 358). ترا بدین رنجه کردم تا با تو بگویم. (تاریخ بیهقی).
خواب و خور کار تن تیره ست تو مر جانت را
چون کنی رنجه چو گاو و خر ز بهر خواب و خور.
ناصرخسرو.
خویشتن رنجه مکن نیز چو میدانی
که نخواهندت پرسید ز کردارش.
ناصرخسرو.
اگر جانت مرکب ندارد ز دانش
مکن خیره رنجه براه حجازش.
ناصرخسرو.
هرکه با پولادبازو پنجه کرد
ساعد سیمین خود را رنجه کرد.
سعدی.
چو تیغت ندارد زبان در مصاف
مکن رنجه تیغ زبان را به لاف.
امیرخسرو دهلوی.
- رکاب رنجه کردن به طرفی، عطف توجه کردن و راندن مرکب بدان طرف: بدان طرف رکاب رنجه باید کردن و آن ولایات با تصرف گرفتن. (ترجمه تاریخ یمینی).
- رنجه کردن قدم یا قدم رنجه کردن، رنجه ساختن پا. (از آنندراج). از سر لطف و نوازش رفتن به جایی. رجوع به رنجه ساختن پا ذیل رنجه ساختن شود

لغت نامه دهخدا

گناه کردن

مرتکب گناه شدن ارتکاب جرمی کردن خطا کردن بزه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

کنده کردن

(کشتی) داوی است از کشتی و آن پای خود را در پای حریف بند کرده زور بر سینه حریف آوردن است: خصم را کنده چو کردی زغمش فارغ ساز، دست را بر شکمش بند و بدورش انداز، (گل کشتی)، کنده بر پای مجرم و متهم و غیره نهادن: مشارالیه بمیانه گرایلی رفته: علی خان را کنده و دو شاخه کرده

فرهنگ لغت هوشیار

غوشه کردن

دوانیدن دو اسب را با یکدیگر

فرهنگ لغت هوشیار

غرقه کردن

در آب فرو بردن غرق کردن

فرهنگ لغت هوشیار

غلبه کردن

ترونیدن چیره شدن چیره شدن برکسی فایق آمدن

فرهنگ لغت هوشیار

شکنجه کردن

شکنجه دادن

فرهنگ لغت هوشیار

غنچه کردن

گلوله کردن گرد ساختن یا غنچه کردن لب، جمع کردن و مانند غنچه ساختن لب را

فرهنگ لغت هوشیار

پناه کردن

در حمایت کسی یا چیزی در آمدن زنهار خواستن پناه بردن التجا

فرهنگ لغت هوشیار

پنجه کردن

پنجه افکندن، پنجه در زمین فشردن، ثبات قدم نمودن، قبض کردن گرفتن

فرهنگ لغت هوشیار

زنده کردن

جان بخشیده به زندگی بازگرداندن حیات بخشیدن احیاء، از تنگدستی و فقر بیرون آمدن سامان دادن به کار کسی. زنده کننده احیا کننده محیی

فرهنگ لغت هوشیار

خنده کردن

خندیدن

فرهنگ لغت هوشیار

پنبه کردن

گریختن، گریزانیدن پراکنده ساختن متفرق گردانیدن پراکنده ساختن متفرق گردانیدن، خاموش کردن، دفع و محو کردن، منکر شدن، عاجز گردیدن، عاجز گردانیدن، نرم ساختن، نومید کردن

فرهنگ لغت هوشیار